Οι εκλείψεις σαν αστρονομικά φαινόμενα, είναι σημαντικές για την αστρολογία γιατί λειτουργούν μέσα από περιοδικούς κύκλους που ανάλογα με την οικογένεια στην οποία ανήκουν φέρουν συμβολικά εξελικτικά μηνύματα καθώς επαναλαμβάνονται κάθε 18.3 χρόνια, τους λεγόμενους Saros cycles. Ειδικότερα, οι εκλείψεις εκείνες που παρουσιάζουν ιδιαίτερη εξελικτική σημασία σε προσωπικό επίπεδο και σηματοδοτούν σημαντικά σημεία μετάβασης στην ζωή, είναι οι Ηλιακές εκλείψεις που ανήκουν στον κύκλο Saros της προγενέθλιας και μεταγενέθλιας έκλειψης (για περισσότερες πληροφορίες και ερμηνείες του κάθε κύκλου βλ. Bernadette Brady, The Eagle and the Lark, Weiser Books).

Η έκλειψη σαν φαινόμενο παρατηρείται από την ταύτιση της τροχιάς της Σελήνης και του Ήλιου, που φαίνεται να ευθυγραμμίζεται με την Γή, από το γήινο οπτικό μας πεδίο. Στην μία περίπτωση η Σελήνη βρίσκεται ανάμεσα στην Γη και τον Ήλιο και άρα η σκιά της εμποδίζει την θέαση του Ήλιου(Ηλιακή Έκλειψη), και στην άλλη η Γή είναι ανάμεσα στην Σελήνη και τον Ήλιο και άρα η σκιά της εμποδίζει την θέαση της Σελήνης (Σεληνιακή Έκλειψη). Τα σημεία ταύτισης διαγραμματικά των δύο τροχιών, της εκλειπτικής (τροχιά του Ήλιου) και της Σελήνης ονομάζουμε στην αστρολογία Βόρειο και Νότιο Δεσμό. 

Η Ηλιακή έκλειψη λοιπόν είναι μια ιδιαίτερη Νέα Σελήνη, και η Σεληνιακή έκλειψη είναι μια ιδιαίτερη Πανσέληνος. Επειδή η Νέα Σελήνη σηματοδοτεί ξεκινήματα, η εκλείψεις Ηλίου θεωρούνται και περισσότερο σημαντικές ή κρίσιμες για την επιρροή τους στην ζωή.

Κάθε χρόνο το φαινόμενο της έκλειψης συμβαίνει από 4-8 φορές και ως εκ τούτου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και κάτι σύνηθες. Καθώς η Νέα Σελήνη συμβολίζει την αρχή ενός κύκλου, που διαρκεί περίπου 1 μήνα και η Πανσέληνος βρίσκεται στην μέση του κύκλου αυτού, η ιδιαίτερη σημασία των εκλείψεων βασίζεται στο γεγονός της «σκιάς»,-μια αθέατης όψης των «πραγμάτων», όπου οι δύο βασικές συμπληρωματικές ενέργειες των φώτων είτε ταυτίζονται (σύνοδος) ή παρουσιάζουν μια πόλωση (αντίθεση), καθώς καλούνται να εκφραστούν και να ευθυγραμμιστούν με το φυσικό χώρο της ζωής (Γή). Η  Σελήνη άλλοτε ταυτίζεται με τον Βόρειο και άλλοτε με τον Νότιο δεσμό της και αυτό μας δίνει τον τόνο στο κατά πόσον το μήνυμα της έκλειψης θα εστιαστεί στην συνειδησιακή εξέλιξη ή στην ανάγκη απο-σύνδεσης με το παρελθόν ή την οικεία ζώνη της ζωής μας. Ο τομέας της ζωής που θα εκδηλωθούν οι ενέργειες αλλά και ο τρόπος που εκφράζονται έχουν να κάνουν με τον ζώδιο που βρίσκονται ο Ήλιος και η Σελήνη και με τους οίκους που καταλαμβάνουν αυτά τα ζώδια στο εκάστοτε ωροσκόπιο που θέλουμε να μελετήσουμε. Άρα λοιπόν, υπάρχει μια ευρύτερης και πιο γενικευμένης συλλογικής σημασίας ερμηνεία που φέρουν ενεργειακά οι εκλείψεις, και εκείνη επίσης που επικεντρώνεται στο προσωπικό ατομικό πεδίο ενός γενέθλιου χάρτη, στο οποίο έχουμε την δυνατότητα να εισέλθουμε μόνον αν έχουμε τα ακριβή στοιχεία τόπου, χρόνου και ημερομηνίας γέννησης. Η επιρροή της ενέργειας της κάθε έκλειψης διαρκεί περίπου 3-6 μήνες, μπορεί όμως να επηρεάσουν και για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Στην επιλεκτική αστρολογία οι ημερομηνίες των εκλείψεων αποφεύγονται ως μη ευνοϊκές για προγραμματισμό σημαντικών γεγονότων για τη ζωή. Το φαινόμενο της “σκιάς” μπορεί να ερμηνευθεί και ως δείκτης όπου ένα άλλο γεγονός ή κάτι που δεν μπορούμε να “δούμε” παρεμβάλλεται σε αυτό που είχαμε αρχικά αποφασίσει να κάνουμε. Οι εκλείψεις είναι ένα είδος ενεργειακής “πύλης” που δίνει πρόσβαση (είσοδο ή έξοδο) σε νέες “πληροφορίες” και επιταχύνει εξελίξεις. Καθώς ο Ήλιος καθορίζει τις λεγόμενες δραστηριότητες της μέρας στην ανθρώπινη ζωή, η σκιά συμβολίζει ένα είδος διακοπής ή παρεμβολής σε αυτές τις τρέχουσες ή προγραμματισμένες δραστηριότητες που μας δίνει μια άλλη ώθηση ή κατεύθυνση. Οι αρχαίοι καθώς ταύτιζαν τον Ήλιο με τους βασιλιάδες αλλά και την πηγή της ζωής, θεωρούσαν τις Ηλιακές εκλείψεις δυσοίωνες για τους αυτοκράτορες και όσους είχαν βασιλικά αξιώματα αλλά και για την ίδια την ζωή τους. Κάτι θα αφαιρούσε την ισχύ τους, την ζωή τους, έτσι όπως ακριβώς η “σκιά” σκοτείνιαζε το φώς του Ήλιου. Η συνήθης πρόβλεψη είναι πως ένα σημαίνων πρόσωπο θα πεθάνει, ή ένας βασιλιάς θα εκθρονιστεί και θα πάρει την θέση του ένας άλλος. Άρα ήταν και συγκυρίες που έστρεφαν το φώς σε κάποιο πρόσωπο, έδιναν δύναμη σε ένα πρόσωπο. Οι προβλέψεις λοιπόν είχαν πολλές φορές αρνητική χροιά από τους παραδοσιακούς αστρολόγους, εκτός και εάν ο κυβερνήτης της έκλειψης ήταν σε πάρα πολύ καλή κατάσταση. Αυτό έχει περάσει μέχρι σήμερα μ’ έναν τρόπο στο συλλογικό υποσυνείδητο ακόμη και των σύγχρονων αστρολόγων ως ένα βαθμό, και ενώ ερμηνεύεται σαν ένα φαινόμενο που εκπέμπει ιδιαιτερότητα στα μηνύματα του πάντα “περνάει” μια  ανησυχία είτε λόγω της σπανιότητάς του ή της αδιάρρηκτης αέναης σχέσης που έχει ο άνθρωπος και ο πλανήτης μας με τον ζωοδότη Ήλιο. Η οπτική συνέχεια της σχέσης Ήλιου-Σελήνης-Γής που για εμάς αποτελεί τον βασικό πυρήνα κατανομής της ζωής και της καθημερινότητας σε δραστηριότητες της μέρας και της νύχτας δίνει μια άλλη διάσταση στην έννοια του χρόνου. Όταν μελετάς μια συμβολική γλώσσα, υπάρχουν πολλαπλά επίπεδα ανάγνωσης και ερμηνείας, το πνευματικό, το ψυχολογικό, το σωματικό, και το συλλογικό εγκόσμιο κομμάτι. Στην πολιτική αστρολογία που ασχολείται με το τι συμβαίνει στον κόσμο, οι Εκλείψεις μέσω της Αστρο-χαρτογραφίας αποτελούν πολύ σημαντικό δείκτη γεγονότων, φέρνουν στο προσκήνιο γεωγραφικά σημεία του πλανήτη, όπως και υποδεικνύουν ένταση σε γεωφυσικά φαινόμενα. Όποιος γνωρίζει αστρολογία ξέρει πως ο κύκλος της Σελήνης είναι δείκτης χρονισμού των γεγονότων, στην τεχνικές πρόβλεψης, άρα μέσα σ’ ένα ευρύτερο πλαίσιο μελέτης πιθανής εκδήλωσης γεγονότων η Σελήνη θα μας δείξει το πότε είναι πιο πιθανό να συμβεί το “γεγονός”. Η Νέα Σελήνη και η Πανσέληνος είναι οι πιο συχνοί δείκτες, και οι Εκλείψεις έχει παρατηρηθεί πως επιταχύνουν τις εξελίξεις με ένα τρόπο, ξαφνιάζουν, “διακόπτουν” την συνήθη ροή.

Ο Ήλιος και η Σελήνη, (που συνιστούν και το φαινόμενο της έκλειψης σε συνάρτηση με την Γή), ή αλλιώς «τα φώτα» στην αστρολογία, είναι οι ενέργειες που ουσιαστικά μεταμορφώνουν  πνεύμα, συναίσθημα, ψυχή και σώμα, σε πρόθεση και ουσία ζωής, γι αυτό το λόγο και η μεταξύ τους σχέση στον γενέθλιο χάρτη, όπως και όποια επιρροή ή συνδρομή δέχονται από τους υπόλοιπους πλανήτες, διαμορφώνει το υπόβαθρο για την διαχείριση και λειτουργικότητα της ζωής μας. Ως ουράνια σώματα, ο Ήλιος μας δίνει ζωή, και η Σελήνη λόγω της εγγύτητας και γρήγορης τροχιάς της επηρεάζει τα μαγνητικά πεδία της Γής, και κυρίως το υδάτινο στοιχείο από το οποίο καλύπτεται το 70% του πλανήτη. Όταν η τροχιά της Σελήνης είναι στο περίγειο, τότε παρατηρούνται και πολύ εντονότερα φαινόμενα στον θαλάσσιο χώρο και στην στάθμη των υδάτων (όπως παλίρροια και άμπωτη). Στην αστρολογία, ο Ήλιος σχετίζεται με το εγώ, την αυτο-έκφραση, τη βούληση, και την πρόθεση ζωής, και η Σελήνη με το συναίσθημα, το σώμα, την προέλευση και την προστασία  -την περιοχή  που νιώθουμε ασφαλείς. Η μελέτη της σχέσης αυτών των δύο σωμάτων μέσα από τις ερμηνευτικές τεχνικές ανάλυσης της αστρολογίας, αναδεικνύει  την  βασική δυνατότητα ενσυνείδητης  παρουσίας στην διαμόρφωση της εμπειρίας της ζωής μας.

© Eleni Kostika 2015