Κυριακή, 5 Ιουλίου 2020 – 06:07 τοπική ώρα, 03:07 UTC

(συνολική διάρκεια φαινομένου 2 ώρες και 45’)

Το πλήρωμα του χρόνου.  Ό,τι σπέρνεις θερίζεις. Τι είναι ουσιαστικό και σημαντικό για μας; Η έναρξη μιας νέας κατεύθυνσης στον τρόπο που διεκδικούμε. Το τέλος ενός ‘κύκλου εργασιών’. Κρίσιμα θέματα του παρελθόντος οδηγούν σε δυναμικές πρωτοβουλίες.

Σημαντική ώθηση να δηλώσουμε παρόντες και να αναλάβουμε δράση ώστε να ξεπεράσουμε και να ολοκληρώσουμε θέματα που έχουν πλέον ωριμάσει. Η εσωτερική μας ιεράρχηση υποκινείται από όσα είναι κρίσιμα για εμάς. Νέες πληροφορίες και στοιχεία έρχονται στον ορίζοντά μας, συμφωνίες αναθεωρούνται. Που είμαστε αφοσιωμένοι, με αφετηρία την ιστορία και την σύνδεση με το παρελθόν. Πως η πρόθεση για ασφάλεια και αφοσίωση, αντανακλάται στην εξωτερική εικόνα των πραγμάτων, την κοινωνική μας θέση αλλά και στην αποδοχή των άλλων ή της κοινής γνώμης.

Η τελευταία έκλειψη στον άξονα Καρκίνου/Αιγόκερου πραγματοποιήθηκε τις πρωινές ώρες της 5^ης Ιουλίου 2020. Όλες οι εκλείψεις αυτού του άξονα, διαπραγματεύονται θέματα σε σχέση με τον πυρήνα, την συνέχεια, την φροντίδα και την προστασία της ζωής (της ζωής μας), την ιστορία και την συνέχεια της, τον τρόπο διαβίωσης αλλά και το πώς αντανακλάται η έννοια της συναισθηματικής ασφάλειας στην εξωτερική πραγματικότητα. Θέματα οικογενειακά, επαγγελματικά, κληροδοτημάτων, κληρονομιάς, προέλευσης, διαβίωσης, φύσης και διαχείρισης/άντλησης πόρων, αίσθημα του ‘ανήκειν’, αλλά και του παρελθόντος της προσωπικής μας ιστορίας, παράδοσης και βιωμάτων ήρθαν στο προσκήνιο της συλλογικής και προσωπικής μας ζωής για να τα εξελίξουμε. Να αντιληφθούμε τι λησμονούμε και τι έχουμε παραμελήσει στην προσπάθεια εξισορρόπησης του ‘είναι’ και του ‘φαίνεσθε’, της κάλυψης του εσώτερου εαυτού και αναγκών μας,  με αυτή της κοινωνικής αποδοχής ή επαγγελματικής μας ένταξης . Ο τρόπος διαβίωσης των ανθρώπων, η σχέση με την φύση, ανέδειξε σε μεγαλύτερη διάσταση και κλίμακα την σημασία ή τα προβλήματα στην εκτελεστική εξουσία, τις δομές και τον τρόπο διακυβέρνησης, όπως και την χρήση ή εκμετάλλευση των πόρων  που εξαντλούνται και απαιτείται να ανατροφοδοτήσουν τις ρίζες για την προάσπιση της συνέχειας της ζωής. Αυτά τα θέματα διαπραγματευόμαστε από το καλοκαίρι του 2018, κληθήκαμε να εξελίξουμε Επιστρέφουμε οριστικά στον εαυτό μας ή μένουμε στην επιφάνεια, και στα «πρέπει»;  Είναι η πραγματικότητα που βλέπεις, οι ευθύνες στις οποίες πρέπει να ανταποκριθείς, είναι και οι εσωτερικές σου επιθυμίες σου: Η εξισορρόπηση του διλήμματος μας φέρνει σε επαφή με θέματα προτεραιοτήτων και της τάξης εντός μας. Ένας κύκλος συναισθηματικής εμπειρίας οδεύει προς το τέλος του, τι εμπειρίες αποκόμισες, τι κρατάς και τι αφήνεις καθώς επιστρέφεις στον εαυτό σου. Θα σε κερδίσουν οι κανόνες, τα πρέπει και οι απαιτήσεις των άλλων ή θα δεις τι τελικά κρύβεται κάτω από όλα αυτά, και θα αφοσιωθείς σε αυτό που νιώθεις πως είναι σωστό για σένα;

Είμαστε λοιπόν στο τελευταίο κεφάλαιο αυτής της εξελικτικής διαδικασίας που ουσιαστικά ζητάει σε ατομικό επίπεδο τροφοδοτώντας μας με καύσιμο για τους επόμενους εξι μήνες να ολοκληρώσουμε θέματα, να πάρουμε πρωτοβουλίες. Κάτι έχει ωριμάσει και ήρθε η ώρα να διεκδικήσουμε, αλλά και να απαλλαγούμε από μοτίβα συμπεριφοράς και στάσης απέναντι στην ζωή και τον τρόπο που δεσμευόμαστε,  ή ανταποκρινόμαστε στις προσδοκίες των άλλων, που έχουν εξαντλήσει τον σκοπό τους, δεν μας στηρίζουν, ή περιορίζουν την συναισθηματική μας πληρότητα και ύπαρξη. Κάθε σεληνιακή έκλειψη κάτι ολοκληρώνει ή κάτι αφαιρεί από την ζωή, αυτό θα οδηγήσει σε αλλαγές και θα προετοιμάσει νέες καταστάσεις. Η πανσέληνος δίνει έναν τόνο σοβαρότητας, συνεπειών, καρμικότητας, τέλους αλλά και αίσθημα ευθύνης που είναι κρίσιμο σε σχέση με ό,τι συμβολίζει για εμάς την αφοσίωση και προστασία του συναισθηματικό εαυτού. Μέσα από την ανάγκη να θέσουμε σε τάξη τις εσωτερικές μας προτεραιότητες, θα αρχίσουμε να παίρνουμε πρωτοβουλίες. Αυτό που έχουμε ανάγκη γίνεται και το ‘πρέπει’ μας. Αρχίζουμε να συνειδητοποιούμε πως θα πρέπει να ανασυγκροτήσουμε τον τρόπο που ιεραρχούμε στην ζωή μας.  Κάτι έχουμε ανάγκη να δείξουμε στον κόσμο από εμάς, αλλά και τώρα καταλαβαίνουμε πως κάτι έχει από καιρό τελειώσει. Continue reading →